- گرم و خشک(گَ مُ خُ)
چیزی را که در وی مایۀ آتشی بیشتر باشد گویند گرم و خشک است. (ذخیرۀ خوارزمشاهی)
معنی گرم و خشک - جستجوی لغت در جدول جو
- گرم و خشک
حار وجّافٌ
- گرم و خشک
Torrid
- گرم و خشک
torride
- گرم و خشک
ร้อนจัด
- گرم و خشک
brütend heiß
- گرم و خشک
upalny
- گرم و خشک
знойный
- گرم و خشک
палючий
- گرم و خشک
tórrido
- گرم و خشک
سخت گرم
- گرم و خشک
প্রচণ্ড গরম
- گرم و خشک
joto
- گرم و خشک
torrido
- گرم و خشک
kavurucu
- گرم و خشک
酷暑の
- گرم و خشک
炎热的
- گرم و خشک
tórrido
- گرم و خشک
찌는 듯한
- گرم و خشک
sangat panas
- گرم و خشک
तप्त
- گرم و خشک
heet
- گرم و خشک
חַם וְ יַבֵּשׁ
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(تَ رُ خُ)
لغت نامه دهخدا
نمدار و بی نم. (ناظم الاطباء) :
بیابان همه آتش افروختند
تر و خشک هیزم همی سوختند.
فردوسی.
، بسیار و اندک. (ناظم الاطباء) :
بسوختی تر و خشک و مرا بپاسخ سرد
که دید هرگز سوزنده ای بدین سردی.
خاقانی.
از تر و خشک هر چه داشت وزیر
گفت با زاهد آن تست بگیر.
نظامی.
، بی گناه و گناهکار. در مثل گوید: تر و خشک با هم میسوزند
بیابان همه آتش افروختند
تر و خشک هیزم همی سوختند.
فردوسی.
، بسیار و اندک. (ناظم الاطباء) :
بسوختی تر و خشک و مرا بپاسخ سرد
که دید هرگز سوزنده ای بدین سردی.
خاقانی.
از تر و خشک هر چه داشت وزیر
گفت با زاهد آن تست بگیر.
نظامی.
، بی گناه و گناهکار. در مثل گوید: تر و خشک با هم میسوزند
(چَ بُ خُ)
لغت نامه دهخدا
کنایه از بد و نیک باشد. (برهان) (آنندراج). خوب و بد. (ناظم الاطباء) ، کنایه از زیاده و کم باشد، کنایه از سخا و بخل باشد. (برهان) (آنندراج). سخاوت و بخل. (ناظم الاطباء) ، کنایه از سخی و بخیل باشد. (برهان) (آنندراج) (ناظم الاطباء)